کارتون اول از " آنخل کاربو " * ی اهل هاوانای کوباست که در حال حاضر در مکزیکو سیتی زندگی می کند و حدود 120 جایزه ی بین المللی را از آن خود کرده است و از نویسندگان و هنرمندان ملی کوبا محسوب می شود.
کاربو بر خلاف هم وطنش " هرناندز (آرس) " ، کمتر به مسائل سیاسی و با توجه به جو غالب حاکمیت کوبا - ضد امپریالیستی - می پردازد و اکثر آثارش را اگر در اینترنت جستجو کنید به مسائل انسانی تر و لاجرم عمیق تر از مسائل سیاسی می پردازد.
شاید دلیل زندگی ش در میکزیکو سیتی هم به چنین رویکردی نامرتبط نباشد.
این کارتونش را اما عمیقا دوست دارم. یک حس مشترک جهانی درش وجود داشته باشد انگار
تنهایی های روز به روز بیشتر شده ی انسان معاصر و مدرن !
تنهایی انسانهای بی سر و دست رو دست گذاشته ی منفعل و ناچار !
و پارک هایی که فقط نیمکت شان مانده ست و سبزی چمن شان.
سویه ی کارتون ، سویه ی عامی ست که تقریبا همه فهم هم از آب در آمده و انگار توانسته زبان مشترکی باشد از یک رنج مشترک انسانی ، فارغ از هر نوع از عوامل تمایز بخش.
حالا دیگر تمدن روز به روز ، بیشتر و وحشیانه تر به آرزوهای ما حمله می کند. آرزوهای سطحی و بدیهی شبیه داشتن یک خانواده ، که تا همین 60-70 سال گذشته ، تنها و تنها با گذشت زمان و رسیدن "وقتش" - به وقوع می پیوست اما....
من اگر جای کاربو بودم بی سر بودن انسان روی نیمکت نشسته را ، به این ربطش می دادم که چنین تنهایی ها و رنج هایی جنسیت بردار نیستند
* : Angel BOLIGAN CORBO
پ.ن 1 : می خواهم از این به بعد در یک قسمت جداگانه به کارتونیست ها و آثارشان بپردازم . هدف اولیه بی شک برای آشنا کردن هست.
کارتون ها و بطور کلی آثار بصری ، هنرهایی هستند که درگیر ضعف های لاینحل زبانی نیستند و بنابراین هم از نظر مفهوم منتقل شده عمیق تر و از آن مهم تر، " امانت دار تر" هستند و هم مرزها را بی دغدغه و بسرعت زیرپا می گذارند.
پ.ن 2 : هرچه زیر عکس ها می نویسم نظر و تحلیل شخصیم هستند و بدیهی ست که تابع زمان نوشتنش باشد. سعی می کنم با مطالعه ی بیشتر تحلیل هایم را از حوزه ی سلیقه ی شخصی به سمت چارچوب های اصولی تر ببرم.
سلام.. ممنون از توجهتون.. دقیقا اشاره خوبی بود:)
پاسخحذفدرود بر شما
پاسخحذف"سایه" ی چی بر سر ما؟
پاسخحذفاستقبال میکنم از بخش کارتون ها..
آشنا جان :
پاسخحذفسایه ی یه چند روز شاد و کم دردسر شاید
خیلی ساده تر ازین حتی
-
چقدر خوشحالم که استقبال می کنی :)