بازگشتی که وسوسه بود !

این بار نه پروزه ی چند ماهه ای هست و نه خستگی از زخم های همیشگی یا موقت زندگی ، این بار وسوسه ی بودن من رو به فضای وبلاگ برگردوند و فکر می کنم که دوام بیارم حتی شده محض بی هدفی و محض یه وبلاگ ساده از نویسنده ای که حوزه ی مشخص نداره


هرچقدر فکر کردم که شاید فیس بوک و امثالهم بتونند جور این وسوسه ی عمیق رو بکشند دیدم واقعا شدنی نیست و درمان فقط در وبلاگ هست و اون هم فقط بلاگر


همینطور که ورودم به وسوسه ای بند بوده پست ها هم احتمالا از چنین قاعده ای پیروی کنند اینه که حالا بذار شروع بشه ببینیم چی قراره از این آب وسوسه در بیاد